متال برای همیشه
متال برای...
متال... ...
مـ... ... ...
... ... ... ...
وقتی منتظر یک پست جدیدی ،وقتی دلت برای نوشته های آرش و امید تنگ شده، وقتی خیلی وقته خبری از آن ها نداری، وقتی فکر می کنی چی شد این جوری شد... یکهو به وبلاگ متال برای همیشه می آیی و با کلی ذوق و شوق این جمله های بی سر و ته را می خوانی!
آرش را می شناسی؟ متولد 68، 192 قد، 70 وزن، چشم: مشکی، مو: مشکی ، دانشجوی......... دوست داری بیشتر بدانی؟ همانی که دو سال پیش توی بلاگفا می نوشت. همانی که به جرم نوشتن پست هایی که توش «آزادی» و «سیاست» بود فحش می خورد. همانی که آقایی بهش می گفت : ناسیونالیست افراطی. همانی که شعر های شاملو را خیلی دوست داشت. همانی که به ادبیات عشق می ورزید. همانی که توی پست هاش حرف های گنده گنده می زد. همانی که عاشق نظریه پردازی بود. همانی که به فلسفه علاقه داشت. همانی که...
امید را چی؟ یک روز آمد نظر داد. آره آشناییشان خیلی ساده بود. بعد هم با هم چت کردند. آرش به امید پیشنهاد همکاری داد. امید دیگه. همانی که عاشق پینک فلوید بود. همانی که توی دوست داشتن آناتما با آرش هم سلیقه بود. همانی که گاهی دلش می گرفت و حرفای سیاه می زد. همانی که بارها از جنبش سبز توی پست هاش حمایت کرد. همانی که قلمش خیلی خودمونی و قشنگ بود.
یادت می آید؟ یک روز آمد و تهدیدشان کردند که وبلاگ را ببندند مگر نه به جرم توهین به نظام ، شلاق و حبس در انتظارشان نشسته. آن ها هم به بلاگر آمدند و شروع کردند نوشتن و نوشتن و نوشتن. حتماً یادت می آید که اوایل هفته ای دو سه تا پست می نوشتند! بعد ها هفته ای یک پست و بعد؟ کم کم موج فیلتر کردن وبلاگ های متال شروع شد. پیامک ها خبر فیلتر شدن وبلاگشان را می دادند و چه اشک هایی که نریختند... کم کم یاد گرفتند قوی باشند. یاد گرفتند مرد باشند. یاد گرفتند گریه هاشان را مخفی کنند و بغض های شان را توی خودشون بریزند. هر بار یک شماره به آدرس وبلاگشان اضافه می کردند و پیش خودشان فکر می کردند افتخار بزرگیه توی این مملکت فیلتر شدن! اشتباه هم نمی کردند. می کردند؟ تا این که سه بار فیلتر شدند. سه بار ادامه دادند.
دو سال از اولین پستی که آرش توی بلاگفا نوشت گذشته. حالا «متال برای همیشه» 2 ساله شده!!! دو سال نوشتند فقط به عشق متال متال و متال. دو سال نوشتند فقط برای این که نمی توانستند از عشقشان دل بکنند. دو سال نوشتند برای این که در جمع دوستانشان احساس خوشحالی می کردند. دو سال نوشتند تا یک وبلاگ همیشه بروز و قوی در زمینه ی موسیقی متال داشته باشند. دو سال...
می خواهند برگردند. شاید خیلی زود، شاید هم کمی دیر. می خواهند نفس بکشند. می خواهند زنده باشند. می خواهند بنویسند. منتظرشان باشید.
پست‌ها
